Radyonüklit kardiyak görüntüleme yöntemlerinden olan miyokard perfüzyon sintigrafisi (MPS), KAH tanısında kullanılan nükleer tıp testidir. MPS ‘nin KAH için duyarlılığı yaklaşık %90’dır. Nükleer görüntülemede kişiye enjekte edilen radyoaktif işaretleyici madde (en sık kullanılan thallium-201 (Tl-201) ve technetium-99m (Tc-99m) işaretli bileşiklerdir) kişinin kan hücrelerine bağlanır, canlı miyokarda kandan hızlı bir şekilde alınıp konsantre edilir, daha sonra radyoaktif ışınları algılayan gama kamera aracılığıyla görüntü elde edilir. Bu görüntüler, kalp kasının hangi bölgelerinin yeterince kanlandığını ve hangi bölgelerde kan akışında azalma olduğunu gösterir. İyi oksijenlenemeyen yani iskemik ya da hasarlı miyokard alanlarında radyoaktif ajanlar normal alanlara göre daha düşük konsantrasyonda tutulacaktır. Bu da klinisyene o bölgeyi besleyen koroner damar ya damarlarda darlık olduğu mesajını ‘indirekt’ olarak verir. Bu durumda koroner görüntülemeye ihtiyaç duyulur. Görüldüğü gibi bu test yorumlanırken kalp dokuları arasında karşılaştırılma yapılarak yorumlanır. Bazen çok damar hastalarında yaygın kanlanma kusuru yani dengeli iskemi olduğunda test sonuçları yalancı negatif yani normal olup klinisyeni bu durum yanıltabilir. Bu da MPS’nin handikapıdır.
MPS, eforla yapılabileceği gibi efor yapamayan hastalarda kalpte efor etkisi yaratan farmakolojik ajanlarla (adenozin, dipridamol ve dobutamin gibi) yapılabilir. MPS, aynı zamanda canlı miyokard dokusu ile ölü (nekrotik) miyokard dokusunu birbirinden ayırt etmek için de çokça kullanılır. Bu durum özellikle kalp krizi geçirmiş bir hastada etkilenen miyokard bölgesinin tekrar stent ya da by pass ile kanlandırılmasının (revaskülarizasyon) faydalı olup olmayacağını belirler.
Ayrıca single photon emission computed tomography (SPECT) kullanımı ile hastanın etrafında dönebilen çok başlıklı gama kameralar aracılığıyla 1 cm’lik ince kesitler ile kalbin 3 boyutlu görüntüsünü monitörde izleme imkanı verir. Segmenter duvar hareket kusurlarını, sol karıncık volüm ve güç (EF) değerlerini verir. Böylece MPS ile perfüzyon yani kanlanma kusuru bulunan alanların eş zamanlı olarak birlikte yapılacak SPECT ile de kasılma kusurlarının gösterilip doğrulanmış olması testlerin gücünü artırmış olur. Son olarak nükleer görüntüleme yöntemlerinden birisi olan PET görüntülemede diğerlerinden farklı olarak koroner akım rezervi değerlendirilebilir. Özellikle yukarıda bahsedilen çoklu damar hastalarında ve uç damar (distal) koroner mikrovasküler akım bozukluğu olduğu düşünülen hastalarda PET, KAH teşhisi açısından daha duyarlıdır.
Test nasıl yapılır?
İlk görüntüleme (dinlenme) aşamasında radyoaktif işaretleyici madde damar yoluyla hastaya enjekte edilir. Radyoaktif maddenin kalp kasına dağılması için genellikle 15-30 dakika beklenir. Ardından, gama kamerası ile görüntüleme yapılır. Bu görüntüleme genellikle 15-30 dakika sürer. Egzersiz veya ilaç (stres) aşamasında hasta koşu bandında veya bisiklet üzerinde egzersiz yapar veya efor etkisi yaratan ilaç verilir, egzersizde veya sonrasında ikinci bir radyoaktif madde enjeksiyonu yapılır. Bu süreç yaklaşık 30-60 dakika sürebilir. İkinci enjeksiyondan sonra, kalbin stres altında olduğu durumdaki kan akışını değerlendirmek için tekrar görüntüleme yapılır. Bu görüntüleme süreci de genellikle 15-30 dakika sürer. Sonuçta MPS testi toplamda 2-4 saat arasında bir sürede tamamlanan biraz uzun süreli bir testir.